قالب وبلاگ شعبده

تردستی یا چشم‌بندی یا شعبده فنّی ست برای نمودن اثری عجیب به حواسّ انسان‌ها به روش خاص. چه مرموز و چه با روش‌های فیزیکی؛ چه بر ذهن اثر گذارد و چه بر چشم و گوش و حواس. یعنی تردست به بیننده چیزی نشان می‌دهد که واقعاً اتّفاق نیفتاده؛ به این هدف که او باور کند. ریمیا یا شعبده از نظر علوم غریبه : در کتاب کُلَه سِر یعنی همه اش راز آمده که ریمیا به معنی شعبده و طرح دستی است و علم شعبدان و آن دانستن قوای جواهر ارضیه است و مزح آن به یکدیگر از آن قوه حادث گردد که از آن قوت فعلی متقرن به غرابت صدور یابد. طرح دستی و چشم بندی نیز نجات به نام شعبده نامیده شده است. انواع تردستی تردستی از نظر سبک سه دسته است: عادی تشریفاتی و رسمی: این عمل به صورت نمایش هایی در شهرهای اروپایی معمول بوده. pow-wow: که نوع عامیانهٔ آن است تفاوت تردستی با جادوگری تردستی یک هنر است و با حقه های مختلف مردم را متحیر می کنند. اما جادوگری انجام کار های غیر عادی با نیرویی خاص است. جادوگری در دین اسلام یک کار حرام و نا پسند است. روش و ابزار و شرایط تردستی شرایط خطای دید بیننده سرعت عمل روش: حرکات سریع rapid motions حرکات پنهان ابزارها ابزارهای مخصوصی، عمدتاً برای پنهان کاری تاریخ تردستی در ایران تاریخ تردستی در ایران برميگردد به زمانی که بهروز کریمی ملقب به پرستو اولین شعبده بازی ایرانی در سال 1991 در مسابقات جهانی مقام دوم را کسب کرد، بعد از او میتوان به افرادی نظیر عارف غفوری، پدرام توکلی، سایه (اولین بانوی شعبده باز ایران) و علی فروتن اشاره کرد. عارف غفوری پسر 22 ساله ی ایرانی تبار که در مسابقات استعداد یابی ترکیه همه را شگفت زده کرد. پدرام توکلی شعبه باز پانزده ساله که در سال 2015 میلادی به عضو گروه شعبده بازان آمریکا درآمد.رشته ی اصلی او Cardistry میباشد. سایه اولین بانوی شعبده باز ایران میباشد. علی فروتن پس از اجرا در برنامه های صدا و سیما به شهرت رسید. گرامافون پرکاربردترین دستگاه برای پخش صدای ضبط‌شده از دههٔ ۱۸۷۰ تا دههٔ ۱۹۸۰ میلادی بود. اواخر عصر ناصری به ایران آمد و آنرا در آن زمان دستگاه «حافظ الصوت» یا «حبس الصوت» می‌خواندند و می‌نوشتند. اکنون در بیشتر خانه‌ها دستگاه پخش صوت‌های فای، استریو و انواع صفحه‌ها و نوارهای موسیقی پیدا می‌شوند. بی شک این‌ها با آن گرامافونی که اختراع توماس ادیسون بود، بسیار فرق دارند. آنچه که این دانشمند اختراع کرده بود یک گرامافون (یا فونو گراف) بود که با دستگاه‌های مدرن و مجهز کنونی بسیار متفاوت است. با این وجود، همه آن‌ها از اصول فنی مشترکی پیروی می‌کنند، یعنی اکنون نیز اصول ضبط کردن صدا همان است که در زمان ادیسون می‌بود. صدا، خواه از دهان انسان بر آید و خواه از آلات موسیقی، همه در هوا ارتعاشهایی پدید می‌آورند. پس صدا یعنی همین ارتعاش‌هایی که در هوا پخش می‌شود و برای ضبط صدا نیز باید بتوان که آن ارتعاش‌ها را بر روی چیزی ثبت کرد. برای این کار چند چیز لازم است: (۱) - یک لوله که مانند میکروفن در برابر دهان قرار می‌گیرد تا ارتعاش‌های صوتی بتوانند در آن جمع شوند و عبور کنند. (۲) - یک صفحه گردان که به راحتی و نرمی بر جای خود می‌لغزد. (۳) - یک سوزن یا چیز ی شبیه به آن. البته این سوزن و صفحه گردان هر دو در انتهای «لوله» ای که جلوی دهانمان نگاه داشته‌ایم، قرار می‌گیرند. (۴) - یک صفحه مومی و نرم که بر روی «صفحه گردان» نشسته، در زیر یک سوزن پیوسته می‌چرخد. اکنون اگر کسی بیاید و در برابر آن لوله یا میکروفن حرف بزند و یا آواز بخواند، ارتعاش‌های صوتی اش از درون آن گذشته، به صفحه گردان برخورد می‌کند و آن را می‌لرزاند. آنگاه همراه با این صفحه گردان، صفحه مومی نیز می‌لغزد و سوزنی که بر رویش قرار گرفته، پیوسته شیارهایی بر روی آن نقش می‌زند. البته باید صفحه به گونهٔ حلزونی بچرخد تا شیارها با هم قاطی نشوند. بدین گونه، سوزن پیوسته شیارهایی منظم و دایره وار پشت سر هم روی صفحه مومی ایجاد می‌کند و با حک کردن ارتعاش‌های صوتی، صدای گوینده یا خواننده‌ای را در گرامافون ضبط می‌کند. البته مسیر این شیارها، حلزون وار، از پیرامون صفحه به داخل و به سوی مرکز آن می‌باشد. پس ضبط صدا بدین گونه است که انجام می‌پذیرد. حالا می‌خواهیم صدایی را که ضبط کرده‌ایم دگر بار بشنویم. دستگاه خود را دوباره به کار می‌اندازیم، ولی این بار، سوزن نرم تری به جای سوزن اولی قرار می‌دهیم. اکنون صفحه مومی را زیر این سوزن به گردش در می‌آوریم، خواهیم دید که سوزن درست در لای شیارهایی که سوزن قبلی ایجاد کرده، گردش می‌کند. بر اثر گردش سوزن، دوباره صفحه گردان نیز به ارتعاش در می‌آید. آن گاه بر اثر این ارتعاش است که صدایی که قبلاً ضبط شده در لوله طنین می‌افکند و بدین گونه ما دوباره صدای ضبط شده را خواهیم شنید. پس این بود اساس بسیار ساده و ابتدایی کار گرامافون. البته دستگاه‌های مدرن کنونی، ساختمانی بس مفصل و پیچیده دارند. از این رو، مثلاً می‌توانند «امواج صوتی» را به «جریان‌های برقی» تبدیل کنند. یعنی آن که به وسیله امواج نوسان دار صوتی، جریان‌های نوسان دارالکتریکی پدید می‌آورند. سپس این جریان را نیز تقویت کرده به آهن ربایی منتقل می‌کنند که سوزن ضبط، برسر آن وصل شده است. آن گاه سوزن بر روی یک صفحه مومی گردش و با انداختن شیارهایی، صدا را در آن ضبط می‌کند. اکنون، برای شنیدن همان صدایی که قبلاً بر روی صفحه پر شده، باید سوزنی را که در بازوی پیکاپ نصب گردیده، بر روی شیارهای صفحه عبور دهیم، تا بدین وسیله بر بلورهای درون «پیکاپ» فشار آورده، بلندگو را تحت تأثیر قرار می‌دهند، و آن گاه ارتعاش‌هایی را در هوا پدید می‌آورند که ما قادر می‌شویم صدای ضبط شده، را بشنویم موسیقی یا خُنیا هنری است که از صداها تشکیل شده است. عناصر معمول موسیقی ارتفاع (که لحن و هارمونی را در بر دارد)، ریتم (و مفاهیم مربوط به آن، شامل ضرب (موسیقی)، متر، و مفصل‌بندی (articulation)، فورته، و ویژگی‌های صوتی رنگ صدا (timbre) و بافت (موسیقی)|بافت است. واژهٔ موسیقی از واژه‌ای یونانی و گرفته شده از کلمهٔ Mousika و مشتق از کلمهٔ Muse می‌باشد. خنیا از ریشه «خونیاک» زبان پهلوی و «هو نواک» اوستایی است که خود آن از دو قسمت تشکیل شده است: «هو» به معنای نیک، زیبا، خوش، برای نمونه در واژه‌های هومن (= نیک اندیش)، خسرو (= خوب نام)، و «نواک» به معنای نوا. در کل هونواک، خونیاک و خنیا به معنی «نوای خوش» است. موسیقی را هنر بیان احساسات به وسیلهٔ آواها گفته‌اند که مهم‌ترین عوامل آن صدا و ریتم هستند و همچنین دانش ترکیب صداها به گونه‌ای که خوش‌آیند باشد و سبب انبساط و انقلاب روان گردد نیز نامیده می‌شود.
قالب وبلاگ شعبده,قالب شعبده,قالب وبلاگ تردست,قالب تردست,قالب وبلاگ شعبده باز,قالب شعبده باز,قالب وبلاگ تردستی,قالب تردستی,قالب وبلاگ موسیقی,قالب هنری حرکات موزون,قالب اسلاید شو رقص,قالب وبلاگ شعر,قالب وبلاگ ترانه,قالب آواز

یک بازی آنلاین زیبا ، هدیه ما به شما برای ساختن لحظه هایی خوش ، هرچند کوتاه :